روسیه ۲۰۱۲ ـ ۲۰۱۸: ۵۰ قانون ضددموکراسی در دوره‌ی اخیر ریاست جمهوری به اجرا در آمده است

12/03/2018
بیانیه‎ی مطبوعاتی
en fa fr ru
© RASH BRAX

پژوهش تازه‌ی فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر نشان می‌دهد که رئیس جمهوری روسیه، از زمان انتخاب دوباره در سال ۲۰۱۲، بر وضع۵۰ قانون تازه برای سرکوب صداهای مخالف و افزایش سطح ترس و خودسانسوری در جامعه نظارت داشته است. زمینه‌های موضوعی این قانون‌ها و به همان میزان شدت مجازات‌ها با یکدیگر تفاوت دارند. خلاصه‌ای از این ۵۰ قانون و پیامدهای آنها برای زندگی شهروندان روسیه به ترتیب تاریخ در جدولی ارائه شده است.

قانون‌ها و مقررات تازه‌ای که در آخرین دوره‌ی پوتین تنظیم شده‌اند به موضوع‌های مختلفی مربوط می‌شوند: اختیار تعقیب و مراقبت و سانسور، ممنوعیت «تردید درباره‌ی یکپارچگی ملت روسیه» ـ که در عمل انتقاد از حضور روسیه در اوکراین شرقی و کریمه را ممنوع می‌کند ـ قانون‌های کلی درباره‌ی «افراطی‌گری» که به دولتمردان اختیار سرکوب آزادی سیاسی و دینی را می‌دهند، تحمیل برخی نظریات بر تاریخ روسیه از طریق منع کردن تفکر متفاوت.

یک رشته از قانون‌های مشخص و پیچیده نیز در این سال‌های اخیر طراحی شده تا فعالیت و خبر رسانی درباره فعالیت‌های سازمان‌های غیردولتی و سازمان‌های حقوق بشری، دستیابی آنها به اطلاعات، و دستیابی آنها به کمک‌های مالی بین‌المللی را دشوار سازد و از کارکرد مستقل آنها جلوگیری کند و در حقیقت مانع بقای سازمان‌های کوچک‌تر شود.

این جدول دقیق که بازتاب سه سال بررسی جامع است، به ترتیب تاریخ عرضه شده است.

ساشا کولائِوا، رئیس بخش اروپای شرقی/آسیای مرکزی فدراسیون، گفت:

«تهاجم قانون‌های ضددموکراسی پس از انتخاب دوباره‌ی پوتین نشانگر ماشین زمان وحشتناک کنترل کامل است که اغلب در پسِ اقدام‌‌های بیرحمانه علیه آزادی بیان و انتقاد پنهان شده است، چه در مورد حاکمیت قانون، حقوق بشر، معافیت از مجازات یا تاریخ، آموزش یا عدم تبعیض باشد و چه درباره‌ی تجاوز جاری روسیه فراتر از مرزهای خود. در حالی که مردم روسیه در ماه جاری در انتخاباتی به سبک پوتمکین شرکت خواهند کرد، کاملا آشکار است که پوتین دموکراسی را خفه می‌کند.»

در این جدول تنها فهرست قانون‌ها نیامده است: این جدول تاثیر هر یک از این قانون‌ها را بر آزادی‌‌های اساسی شهروندان روسیه را نشان می‌دهد که هر روز کمی از آزادی تبادل با جهان خارج را از دست می‌دهند. این جدول همچنین نمونه‌هایی غیر جامع از تعرض قانونی به زندگی روزمره‌ی شهروندان را به نمایش می‌گذارد.

لازمه‌ی دوران جدید روش‌های جدیدی برای کسانی است که در زمانی که پرده‌ی آهنین دیگر وجود ندارد و اینترنت مرزها را درهم می‌شکند، می‌خواهند نبودِ مشروعیت را جبران کنند. نه‌تنها دوران کنونی بلکه گذشته نیز از فیلتر می‌گذرد و کنترل می‌شود: شاعری که به خاطر یک شعر درباره‌ی اوکراین به فراطی‌گری متهم می‌شود، مفهوم سازمان‌های «نامطلوب» که گویا از اشاره‌‌های شیطانی هری پاتر ناشی می‌شود، ممنوعیت اشاره‌ی منفی به اقدام‌های ارتش سرخ در جنگ جهانی دوم یا ممنوعیت گردهمایی‌ شبانه به قصد جلوگیری از گردهمایی‌هایی از نوع یورومیدان، اتهام‌های کیفری برای کسانی که در اعتراض‌های بیش از ۳ نفر شرکت می‌کنند.

شرکت‌های خدمات پیام رسانی ملزم هستند کلیه‌ی اطلاعات را در داخل روسیه نگه دارند و اطلاعات کاربران را بنا به درخواست بر اساس فهرست ویژه‌ای از اشخاص دو تابعیتی، اشخاص ممنوع از سفر به خارج، توصیف تازه‌ی دولتی از خیانت و تلاش برای دستیابی به اطلاعات محرمانه (برای مثال، شکست‌های نظامی روسیه در درگیری‌ها)، رمزگشایی کنند.

فدراسیون هشدار می‌دهد: تجاوز کاری و اقتدارگرایی روز افزون رژیم پوتین در داخل کشور پیش‌شرط سیاست خارجی تجاوزکارانه است.

ساشا کولائِوا می‌گوید:

«روسیه‌ی پوتین در سوریه، اوکراین و کریمه با معافیت کامل از مجازات اقدام می‌‌کند. اما آنچه در داخل روسیه رخ می‌دهد، عنوان‌های اصلی رسانه‌های غربی را تشکیل نمی‌‌دهند، با وجود اینکه اهمیت کمتری ندارند: ما به سرکوب جامعه‌ی مدنی و آزادی بیان کمک می‌کنیم. بدون وجود صداهای منتقد در داخل، احتمال تغییر در رفتار روسیه در خارج بسیار کم است.»

نخستین دوره‌ی انتخابات ریاست جمهوری روسیه در روز یکشنبه ۱۸ مارس برگزار می‌شود.
جزئیات کامل ۵۰ قانون ضددموکراسی روسیه را در اینجا دریافت کنید.

بیشتر بخوانید