احمد منصور (امارات متحده عربی)
از سال 2006 فعالیت‌های خود را بر ابتکارهای مربوط به آزادی بیان، حقوق مدنی و سیاسی متمرکز کرده است. او در سال‌های 2007ـ2006، با موفقیت برای حمایت از دو تن زندانی به‌خاطر ابراز نظر انتقادی در حیطه‌ی اجتماعی مبارزه کرد که در نتیجه آزاد شدند و اتهام‌های‌شان لغو شد. کمی پس از آن، نخست وزیر امارات متحده عربی دستور داد روزنامه‌نگاران به‌خاطر حرفه‌شان زندانی نشوند. آقای منصور یکی از معدود اشخاصی در امارات متحده عربی است که از تحولات مربوط به حقوق بشر ارزیابی مستقلی ارائه می‌دهد. او پیوسته درباره‌ی حبس‌های خودسرانه، شکنجه، رعایت موازین بین‌المللیِ محاکمه‌ی عادلانه، عدم استقلال قوه‌ی قضاییه و قوانین داخلیِ ناقض حقوق بین‌المللی نگرانی ابراز می‌کند. آقای منصور بارها در معرض ارعاب و آزار قرار گرفته و از جمله در سال 2011 پس از محکومیت به سه سال حبس به اتهام «توهین به مسؤولان» به زندان افتاد، گرچه پس از هشت ماه آزاد شد.
پس از آزادی از زندان در سال 2011، او از دریافت گذرنامه محروم و از سفر به خارج محروم شده است. هیأت داوران مارتین اِنالز به‌طورِ رسمی از دولت امارات متحده عربی می‌خواهد ممنوعیت سفر او را لغو کند و به او اجازه مسافرت بدهد.
«احمد منصور هنوز بهای سخن گفتن درباره‌ی حقوق بشر در این کشور را می‌پردازد. ما از دولت می‌خواهیم ممنوعیت سفر او را لغو کند.»
رئیس بنیاد مارتین اِنالز، میشلین کالمی‌ـ رِی
دو نامزد دیگرِ نهایی نیز جایزه‌های مارتین اِنالز را دریافت کرده‌اند.
رابرت سان آئونگ (میانمار)
از سال 1974 شجاعانه علیه نقض حقوق بشر مبارزه کرده است. او بارها در شرایط بدی به زندان افتاده، مورد حمله‌ی جسمانی قرار گرفته و تهدید شده است. وی در سال‌های 2012 ـ 1993 حق وکالت را از دست داد و در حال حاضر وکیل دانشجویانی است که به‌خاطر اعتراض مسالمت‌آمیز در زندان هستند.
آسامائو دیالو (گینه)
فعالیت حقوق بشری او در پی رویدادهای 28 سپتامبر 2009 با حمله‌ی ارتش گینه به تظاهرکنندگان مسالمت‌جو آغاز شد. او انجمن والدین و دوستان قربانیان 28 سپتامبر 2009 (APIVA) را تشکیل داد که به لطمه‌دیدگان کمک و در ادای شهادت در دادگاه از آنها حمایت می‌کند.
اطلاعات بیشتر
جایزهی مارتین اِنالز برای مدافعان حقوق بشر (MEA)، جایزهی اصلی جنبش حقوق بشر، همکاری یگانه‌ای بین 10 سازمان برجسته‌ی حقوق بشر در جهان برای محافظت از مدافعان حقوق بشر در سراسر جهان است. هیأت داوران آن از سازمان‌های غیردولتی زیر تشکیل شده است: عفو بین‌الملل، فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر، دیاکونی آلمان، هیومن رایتز فرست، هاریداکس، سرویس بین‌المللی حقوق بشر، فرانت لاینز دیفندرز، دیده بان حقوق بشر، کمیسیون بین‌المللی حقوقدانان، سازمان جهانی مبارزه با شکنجه.
Amnesty International, FIDH, Human Rights First, HURIDOCS, International Service for Human Rights, EWDE, Front Line Defenders, Human Rights Watch, International Commission of Jurists, World Organisation Against Torture