خانم نسرین ستوده که از ۱۳ ژوئن ۲۰۱۸ (۲۳ خرداد ۱۳۹۷) در حبس خودسرانه به سر میبرد، در پی موافقت دادیار زندانهای زنان با پیگیری درمان بهخاطر مشکلات قلبی و ریوی، توانست روز ۷ نوامبر (۱۷ آبان) به خانوادهاش بپیوندد. او روز ۸ نوامبر (۱۸ آبان) مورد معاینه و آزمایش قرار گرفت و در انتظار نتیجهی آن به سر میبرد. شرایط مرخصی درمانی او هنوز ناروشن است.
حال خانم ستوده در چند ماه گذشته بهخاطر اعتصاب غذا در زندان اوین از ۱۱ آگوست ۲۰۲۰ (۲۱ مرداد ۱۳۹۹) تا ۲۵ سپتامبر (۴ مهر) با خواست آزادی کلیهی زندانیان سیاسی رو به وخامت رفت و منجر به مشکلات جدی قلبی و ریوی شد. او روز ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۰ (۲۹ شهریور ۱۳۹۹) از زندان اوین به بیمارستان طالقانی تهران منتقل شد. اما پس از پنج روز و پیش از پایان درمان وی را در تاریخ ۲۳ سپتامبر (۲ مهر ۱۳۹۹) به زندان اوین بازگرداندند و از مراقبت پزشکی محروم کردند که جان او را در معرض خطر بزرگی قرار داد.
برنامهی نظارت و جامعهی دفاع از حقوق بشر در ایران از مرخصی خانم نسرین ستوده و امکان پیگیری درمان مورد نیاز او استقبال میکنند و یک بار دیگر دولتمردان ایران را به آزادی بدونقیدوشرط و دائمی خانم ستوده فرا میخوانند.
برنامهی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر در سال ۱۹۹۷ به صورت برنامهی مشترک فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر و سازمان جهانی مبارزه با شکنجه ایجاد شد. هدف این برنامه مداخله در موارد سرکوب مدافعان حقوق بشر، جلوگیری از این سرکوب و چاره جویی در باره آن است. سازمان جهانی مبارزه با شکنجه و فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر هر دو از اعضای ProtectDefenders.eu هستند که سازوکار مدافعان حقوق بشر در اتحادیهی اروپاست و جامعهی مدنی بینالمللی آن را برپا کرده است.
جامعهی دفاع از حقوق بشر در ايران (LDDHI)، در پی بسته شدن جمعيت ایرانی دفاع از آزادی و حقوق بشر (تاسيس ۱۳۵۶) در ايران در سال ۱۳۶۰ و تبعيد رهبران آن به خارج، در فروردين ۱۳۶۲ در پاريس تاسيس شد. جامعهی دفاع از حقوق بشر در ایران پیگیرانه نقض حقوق بشر در ايران را افشا و علیه آن مبارزه کرده است. کانون این فعالیتها بهویژه الغای مجازات اعدام در ايران، حقوق زنان، زندانيان سياسی و عقيدتی و اقليتهای قومی و دينی، آزادی بیان،گردهمایی و تشکل و موضوعهای دیگر، بوده است. جامعهی دفاع از حقوق بشر در ايران در سال ۱۹۸۶ به عضويت فدراسيون بين المللي جامعههای حقوق بشر در آمد.