سپاه پاسداران روز ۶ ژوئن ۲۰۱۶ (۱۷ خرداد ۱۳۹۵) دکتر هما هودفر، استاد بازنشستهی مردمشناسی در دانشگاه کنکوردیای کانادا را دستگیر کرد و او اینک در انزوای کامل در زندان بدنام اوین در حبس است. [1] اتهام رسمی او اعلام نشده است، اما رسانههای ایران به «همکاری با یک دولت خارجی علیه جمهوری اسلامی» اشاره کردهاند. مشرق، تارنمای اینترنتی نزدیک به سازمانهای امنیتی و اطلاعاتی روز گذشته گزارش داد: «هما هودفر عضو هیات مدیره و از بنیانگذاران موسسهی برانداز «ولوم» [2] ... به اتهام فعالیتهای ضدامنیتی توسط ضابطین قضایی بازداشت شده است.» [3]
دکتر هودفر در فوریه ۲۰۱۶ (بهمن ۱۳۹۴) برای دیدار خانواده و پژوهش درباره دربارهی مشارکت سیاسی زنان در ایران وارد کشور شد. سپاه پاسداران بار نخست روز ۱۹ اسفند ـ دو روز پیش از بازگشت او از ایران ـ او را برای بازجویی بازداشت و در روزهای بعد با وثیقه آزاد کرد. اما گذرنامهها، تلفن همراه، کامپیوتر و نوشتههای تحقیقاتی او توقیف و سفر او به خارج از کشور ممنوع شد. خانم هودفر در فاصلهی بازداشت نخست در اسفند ماه و دستگیری در خرداد ماه، بارها به سپاه پاسداران احضار شد و بدون حضور وکیل مدافع مورد بازجویی قرار گرفت.
مسؤولان قضایی او را روز ۱۷ خرداد احضار و بدون هر توضیح یا ارائهی حکم جلب بازداشت کردند. با وجود اینکه وکلای مدافع و خانوادهی خانم هودفر مجوز ملاقات با او را دریافت کردهاند، مسؤولان بازداشت کننده با گفتن این که «این خانم زندانی امنیتی است» از فراهم کردن امکان دیدار با او سر باز زدهاند. علاوه بر این، مسؤولان حاضر به دريافت دارو از خانواده یا وکلای او برای بيماری عصبی نادر (سستی عضلههای صورت) او نشدهاند. خانوادهی هما هودفر به شدت نگران سلامتي او هستند، بهویژه این که او پیشتر دچار سکته خفیف مغزی شده است.
فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر و جامعهی دفاع از حقوق بشر در ایران یادآوری میکنند که خانم زهرا کاظمی ـ عکاس خبری ایرانی کانادایی ـ در سال ۲۰۰۳ (۱۳۸۲) در اثر شکنجه در زندان اوین جان سپرد. [4] مرتکبان قتل خانم کاظمی هنوز از مجازات معاف هستند و گزارشهایی از شکنجه و بدرفتاری با زندانیان در زندان اوین پیوسته منتشر میشود. سازمانهای ما با تأکید زیاد از دولتمردان ایران میخواهند سلامت روانی و جسمی زندانی عقیدتی دکتر هودفر را تضمین و او را فوری و بدونقیدوشرط آزاد کنند. علاوه بر این، بهطورِ کلی، دولتمردان ایران باید به تعهدات خود بر اساس حقوق بینالمللی حقوق بشر پایبند باشند و به کلیهی آزارها و سرکوب علیه افرادی که از آزادی بیان و تشکل خود او بهره میبرند پایان دهند.