photo by Armanshahr/OPEN ASIA / Matthieu Hackière
لطفا خودتان را معرفی کنید.
سراج الحق فضل، مشاورعدلی-قضایی وزارت امورداخله هستم. لیسانس خود را از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دریافت کرده ام و ماستری حقوق بین المللی را از دانشگاه آزاد اسلامی گرفته ام.
یک خاطره مهم که در آن حقوق بشری شخص شما نقض شده و در زندگی تان تاثیرگذار بوده، تعریف کنید.
درزمانی که متقاضی احراز پست مشاورت حقوقی وزارت امور داخله بودم و درکمیسیون مستقل خدمات ملکی امتحان دادم باوجودی که بهترین نمره را گرفتم، شخصی دیگر به جای من معرفی شد چون با وزیر امورداخله آشنایی قبلی داشت.
سه دستاورد مهم دوران جدید در افغانستان چه بوده است؟
تصویب و توشیح قانون اساسی
انتقال قدرت بدون خون ریزی و به شکل مسالمت آمیز
انتخابات پارلمانی و شورای ولایتی و ریاست جمهوری
چه چیزی در دوران جدید اعتماد شما را جلب کرده و شما آن را به عنوان یک نوآوری، ابتکار مثبت و یک چیز خوب ارزیابی می کنید؟
رقابت آزاد درعرصه های اشتغال و سیاست اعتماد مرا جلب کرده است.
مهم ترین ترس امروز شما چیست؟
حضور خارجی ها و خروج خارجی ها؛ خارجی ها اکثرا مردمان بی گناه را هدف قرار می دهند و درنتیجه افراد بی گناه کشته می شوند که این هراسم ازناحیه حضور قوای ائتلاف است. هم چنین هراس دارم که احیانا خارجی ها از افغانستان بدون درنظرگرفتن مسوولیتی که متعهد شده اند خارج شوند که شاید ما یک بار دیگر با جنگ های داخلی چون دهه هفتاد مواجه شویم.
سه چالش بزرگ پیش روی افغانستان چیست؟
عدم امنیت
فساد اداری
قاچاق مواد مخدر و پدیده اعتیاد
فکر میکنید جامعه افغانستان امروز اجازه خواهد داد که دوباره سناریوی بسته شدن مکاتب به روی دختران و عدم حضور اجتماعی زنان تکرار شود؟
هرگز. فعلا ما در سال ۲۰۱۳ قرار داریم و خوشبختانه نسبت به ۱۳ سال قبل زنان و مردان باسواد بیشتر ی داریم. بنابراین از نگاه فهم و تحصیل فرهنگ وتجربه تغیرکرده اند .این تغییر که دراثر آن عده زیادی از زنان و مردان با سواد و تحصیل کرده شده اند باعث می شود تا دیگر سناریوی گذشته تکرار نشود.
یک خاطره که در آن حقوق بشری یکی از اعضای خانواده و یا آشنایان شما نقض شده، را تعریف کنید.
درزمان طالبان من خرد سن بودم. پدرم مهندس دادحق فضل یکی از روشنفکران تحصیل کرده آلمان و جاپان و یکی از کسانی بود که رادیو تلویزیون را به کشور ما آورد و درآن نقش فعال داشت. درسال ۱۳۷۷ ما دراثر جبر طالبانی به پاکستان سفر و مهاجرت کردیم چون در افغانستان زمینه تحصیل وتعلیم برای ما و خواهرانم ممکن نبود. اما یک سال بعد در پاکستان پدرم توسط طالبان ترور شد که این قضیه در مطبوعات پاکستان وافغانستان نیز چاپ شد.
سه عامل بازدارنده در مقابل مشارکت زنان در عرصه های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی چیست؟
تبعیض جنسیتی
فرهنگ و رسوم ناپسندیده
و عدم دسترسی زنان به امکانات -زنان مانند مردان به امکانات دسترسی ندارند-.
به نظر شما سه مطالبه عمده زنان به طور کلی چیست؟
تطبیق یکسان قانون و عدالت
حق دسترسی به خدمات به شکل مساوی
برخورداری از حقوق و امتیازات مانند مردان
منابع و مراکز قابل اتکا در داخل افغانستان برای پیشبرد حقوق/مطالبات زنان چه کسانی هستند؟
وزارت زنان، کمیسیون مستقل حقوق بشر، فعالان جامعه مدنی
برای دختر خودتان چه آرزویی دارید؟
مهیا شدن زمینه تحصیلات عالی برای او تا سطح دکترا تا بتواند به مردم خود خدمت کند.
در حوزه خصوصی و یا عمومی یعنی فعالیتهای مدنی و حرفه ای خود برای رفع موانع ذکر شده من جمله تبعیض ها چه کرده اید و چه می کنید؟
درحوزه خصوصی کوشش کرده ام که همشیره هایم درس بخوانند و تحصیل کنند و به مردم خدمت کنند و مانند سایر زنان درکنج خانه نباشند. درعرصه عمومی هم اولین کار م تعدیل قانون اجراآت جزایی و هم چنین قانون ذاتی پلیس بوده است. درقانون ذاتی پلیس «اتباع افغانستان» را به عوض «مردان» تعدیل کردم. دراثر این تعدیل زن و مرد می توانند به صفوف پلیس بروند. قانون پاسپورت را تعدیل کردم و کلمه «محرم شرعی» را حذف کردم. بر اساس این کلمه زنان ناگزیر بودند تا با یک تن از محارم شرعی خود سفر کنند و سفر شان به تنهایی اجازه داده نمی شد. هم چنین من حیث عضو بورد تدقیق قانون منع خشونت در وزارت عدلیه بودم.
اگر پیام خاصی دارید، بفرمایید؟
به امید آینده ای که هیچگاه شاهد نقض حقوق بشر و بی عدالتی نباشیم.
*********
شما می توانید روزی یک مصاحبه از کمپاین «افغانستان به روایت دیگر» را در روزنامه ۸ صبح و انگلیسی آن را در وبسایت روزنامه هافینگتون پست (Huffington Post) بخوانید. همچنین این مصاحبه ها به دو زبان در وبسایت فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر (FIDH) و وبسایت آرمان شهر http://openasia.org/ نیز در دسترس است .