جامعه بینالمللی درباره موارد اخیر نقض حقوق بشر سکوت کرده است
28 سنبله 1391 برابر با 18 سپتامبر 2012
در اجلاس بیست و یکم شورای حقوق بشر در ژنو، فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر و بنیاد آرمانشهر/آسیای آزاد به جامعه بینالمللی درباره گسترش ناگهانی خشونت در افغانستان هشدار دادند. در دو ماه گذشته، موج تازهای از بیرحمی و اعدامهای فوری به وسیله طالبان به راه افتاده است. این شورا تاکنون در این زمینه اقدامی انجام نداده است.
هیات کمک سازمان ملل در افغانستان (یوناما) در گزارش نیمه سال 2012 خود درباره حمایت از غیرنظامیان در درگیریهای مسلحانه در افغانستان اعلام کرد که در نیمه اول سال، خشونتهای ناشی از درگیری به مرگ 1145 غیر نظامی و زخمی شدن 1954 غیرنظامی، شامل 925 زن و کودک، منجر شده است. به علاوه ، خشونتهای ناشی از درگیری 114900 نفر را در افغانستان آواره کرده است که 17079 نفر آنها به تازگی در نیمه اول 2012 آواره شدهاند. طالبان، که رسماً اعلام کردهاند به حمله علیه کسانیکه براساس حقوق بینالمللی بشردوستانه به عنوان "غیرنظامی" مورد حمایت قرار دارند ادامه خواهند داد، مسئولیت 80% از تلفات غیرنظامی در نیمه اول 2012 را به عهده دارند.
حمله علیه مدارس به ویژه افزایش یافته و بر دسترسی کودکان به آموزش تأثیر گذاشته است. در آپریل 2012، 150 دختر دانشآموز در اثر آلودگی آب آشامیدنی در ولایت تخار مسموم شدند. در چند سال گذشته ، موارد زیادی از اسید پاشی به زنان و دختران در راه مدرسه گزارش شده است.
در آگوست 2012، سر یک دختر ششساله و یک پسر 12 ساله در دو مورد جداگانه در مناطق زیر کنترل طالبان قطع شد. سر 17 غیرنظامی دیگر در ولایت هلمند قطع شد.
سوهیر بالحسن، رئیس فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر، گفت: «دولت افغانستان باید به سرعت درباره اینگونه قتل های هولناک تحقیق کند، مسئولان آنها را به دست عدالت بسپارد و ارائه جبران مؤثر به قربانیان را تضمین کند.»
او اضافه کرد: «همان طور که شورای امنیت سازمان ملل در قطعنامه 1325 خود تأکید کرده است، بسیار مهم است که تمام کشورها موازین حقوق بینالمللی بشردوستانه و حقوق بشر را به طور کامل درباره زنان و دختران به کار بگیرند و اقدامهای ویژهای برای حمایت از زنان و دختران در برابر خشونتهای جنسی در درگیریهای مسلحانه به اجرا بگذارند.»
در طی سال گذشته، باشندگان محلی نگرانیهای خود را درباره استخدام ناقضان حقوق بشر به وسیله پلیس افغانستان به طور منظم نزد هیات کمکرسانی سازمان ملل در افغانستان ابراز کردهاند. دلایل محکمی وجود دارد که طالبان به طور فزاینده در میان نیروهای افغانستان رخنه میکنند و موجب افزایش حملهها به نیروهای بینالمللی و افغانستان میشوند.
گیسو جهانگیری، مدیر بنیاد آرمانشهر/آسیای آزاد، گفت: «با توجه به فجایع اخیر، جامعه بینالمللی باید براساس تعهد خود در کنفرانس توکیو درباره افغانستان در تاریخ 8 جولای 2012 به نظارت دقیق بر وضعیت حقوق بشر در افغانستان ادامه دهد. شورای حقوق بشر سازمان ملل مسئولیت جلوگیری از نقض حقوق بشر را در هر جا که رخ دهد به عهده دارد. باعث تأسف است که این شورا درباره این جنایتهای فجیع سکوت کرده است.»
در گزارشی که در ماه می 2012 منتشر شد، فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر و بنیاد آرمانشهر/آسیای آزاد توصیههایی را به دولت افغانستان، سازمان ملل، کشورهای عضو ناتو و دادگاه بینالمللی جزایی ارائه کردند.