مدافع سرشناس حقوق بشر نسرین ستوده روز ۲۵ سپتامبر (۴ مهر) به علت وخامت شدید وضعیت سلامتی به اعتصاب غذایی که از روز ۱۱ آگوست ۲۰۲۰ (۲۱ مرداد) آغاز کرده بود، پایان داد. خانم ستوده این اعتصاب غذا را با خواست آزادی فوری مدافعان حقوق بشر و زندانیان سیاسی آغاز کرد که جانشان بهخاطر شرایط بد زندانهای ایران و تشدید این شرایط در اثر شیوع بیماری دنیاگیر کووید ۱۹ در خطر است.
خانم ستوده روز ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۰ (۲۹ شهریور ۱۳۹۹) از زندان اوین به بیمارستان طالقانی تهران منتقل و به علت مشکلات قلبی ناشی از اعتصاب غذا در بخش مراقبتهای ویژه قلب بستری شد. خانوادهی او طی اقامت وی در بیمارستان از تماس با او و گفتوگو با پزشکان دربارهی وضع او محروم بودند و وی دائم زیر نظارت ماموران امنیتی قرار داشت. خانم ستوده را با وجود وضعیت بد سلامتی پنج روز بعد در تاریخ ۲۳ سپتامبر (۲ مهر ۱۳۹۹) به زندان اوین بازگرداندند. او در زندان از مراقبت پزشکی محروم است.
برنامهی نظارت و جامعهی دفاع از حقوق بشر در ایرانیادآوری میکنند که نسرین ستوده از تاریخ ۱۳ ژوئن ۲۰۱۸ در بازداشت به سر میبرد و در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۸ (۹ دی ۱۳۹۷) به اتهامهای زیر به مجموع ۳۸/۵ سال زندان و ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شده است: اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی؛ فعالیت تبلیغی علیه نظام؛ عضویت موثر در گروهکهای غیرقانونی و ضد امنیتی کانون مدافعان حقوق بشر، لگام و شورای ملی صلح؛ تشویق مردم به فساد و فحشاء و فراهم آوردن موجبات آن؛ ظاهر شدن بدون حجاب شرعی در محل شعبهی بازپرسی؛ اخلال در نظم و آسایش عمومی؛ نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی.
برنامهی نظارت و جامعهی دفاع از حقوق بشر در ایران بهشدت نگران سلامتی خانم ستوده هستند که در نتیجهی اعتصاب غذا رو به وخامت رفته و ممکن است در اثر فقدان مراقبت پزشکی در زندان اوین بدتر شود. این دو سازمان فراخوان خود به دولتمردان ایران برای آزادی فوری و بدونقیدوشرط خانم ستوده و کلیهی مدافعان حقوق بشر تکرار میکنند.
برنامهی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر در سال ۱۹۹۷ به صورت برنامهی مشترک فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر و سازمان جهانی مبارزه با شکنجه ایجاد شد. هدف این برنامه مداخله در موارد سرکوب مدافعان حقوق بشر، جلوگیری از این سرکوب و چاره جویی در باره آن است. سازمان جهانی مبارزه با شکنجه و فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر هر دو از اعضای ProtectDefenders.eu هستند که سازوکار مدافعان حقوق بشر در اتحادیهی اروپاست و جامعهی مدنی بینالمللی آن را برپا کرده است.
جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران، در پی بسته شدن جمعيت ایرانی دفاع از آزادي و حقوق بشر (تاسيس ۱۳۵۶) در ايران در سال ۱۳۶۰و تبعيد رهبران آن به خارج، در فروردين ۱۳۶۲در پاريس تاسيس شد. جامعهی دفاع از حقوق بشر در ایران پیگیرانه نقض حقوق بشر در ايران را افشا و علیه آن مبارزه کرده است. کانون این فعالیتها بهویژه الغاي مجازات اعدام در ايران، حقوق زنان، زندانيان سياسي و عقيدتي و اقليتهاي قومي و ديني،آزادی بیان،گردهمایی و تشکل و موضوعهای دیگر، بوده است. جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران در سال ۱۹۸۶به عضويت فدراسيون بين المللي جامعههاي حقوق بشر در آمد.