در ۱۰ آگوست ۲۰۲۲ (۱۹ مرداد ۱۴۰۱)، دادگاه انقلاب اسلامی ارومیه، استان آذربایجان غربی، خانم زهرا (ساره) صدیقی همدانی، مدافع حقوق اقلیت‌های جنسی و خانم الهام چوبدار، یکی دیگر از زنان فعال حقوق اقلیت‌های جنسی در سطح آنلاین و مرتبط با خانم صدیقی همدانی را محاکمه کرد. این دو تن به اتهام «افساد فی الارض» (ماده‌ی ۲۸۶ قانون مجازات اسلامی) از طریق «عضویت در باندهای قاچاق زنان و دختران جوان، ترویج همجنس‌گرایی، ترویج مسیحیت و ارتباطات با شبکه‌های معاند» مجرم شناخته شدند و پس از محاکمه‌ای به شدت ناعادلانه به اعدام محکوم شدند. تاریخ محکومیت آنها مشخص نیست، اما این دو زن در تاریخ ۱ سپتامبر ۲۰۲۲ (۱۰ شهریور ۱۴۰۱) در بند زنان زندان ارومیه که از اواخر سال ۲۰۲۱ (پاییز ۱۴۰۰) در بازداشت خودسرانه در آن‌جا به سر می‌برند، از محکومیت خود مطلع شدند. آنها به حکم‌های خود اعتراض کرده‌اند و دیوان‌عالی کشور در ماه‌های آینده به پرونده‌های آنها رسیدگی خواهد کرد.
زهرا صدیقی همدانی فعال ایرانی اقلیت‌های جنسی است. او یک کانال تلگرامی برای اقلیت‌های جنسی داشت، در اینستاگرام فعال بود و در مورد آزار و اذیت اقلیت‌های جنسی مصاحبه می‌کرد. صدیقی همدانی در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱ (۵ آبان ۱۴۰۰) در حالی که قصد داشت از مرز ایران و ترکیه برای درخواست پناهندگی در ترکیه عبور کند، به‌دست نیروهای امنیتی ایران بازداشت شد. اتهام‌های او ناشی از دفاع علنی او از حقوق بشر اقلیت‌های جنسی در رسانه‌های اجتماعی و حضور در یک مستند بی‌بی‌سی درباره‌ی تعدی‌ها به این جامعه در منطقه‌ی کردستان شمال عراق (KRG)است که در ماه مه ۲۰۲۱ (اردیبهشت ۱۴۰۰) پخش شد. او مدتی در آن‌جا زندگی کرده بود. خانم صدیقی همدانی پس از ۲۱ روز بازداشت خودسرانه در اکتبر ۲۰۲۱ (مهر ۱۴۰۰) در سلول انفرادی و شکنجه توسط ماموران امنیتی و اطلاعاتی کردستان عراق به دلیل حضور در مستند بی‌بی‌سی، به ایران بازگشت. خانم صدیقی همدانی پس از دستگیری در ایران مدت ۵۳ روز در سلول انفرادی زندانی شد و در این مدت مورد بازجویی‌های توهین‌آمیز، توهین‌های همجنس‌گراهراسانه، تهدید به محرومیت از حضانت فرزندان و تهدید به مرگ توسط سپاه پاسداران قرار گرفت.
خانم الهام چوبدار حدود یک ماه بعد از خانم صدیقی همدانی بازداشت شد.
همجنس‌گرایی طبق قانون‌های داخلی ایران همچنان غیرقانونی است. قانون مجازات اسلامی به‌صراحت روابط همجنس‌گرایان را برای مردان و زنان جرم می‌انگارد که منجر به آزار و اذیت اقلیت‌های جنسی و مدافعان حقوق آنها می‌شود. اتهام مبهم «افساد فی الارض» مکرر در ایران برای محاکمه‌ی افراد متهم به طیف وسیعی از جرایم استفاده می‌شود.
برنامه‌ی نظارت و LDDHI از این رای به‌شدت نگران هستند و از دولت‌مردان ایران می‌خواهند این محکومیت‌ها و حکم‌های اعدام را لغو کنند و زهرا صدیقی همدانی و الهام چوبدار را فوری و بدون قیدوشرط آزاد کنند. برنامه‌ی نظارت و LDDHI نهایت نگرانی خود را نسبت به اتهام‌های مربوط به بدرفتاری با خانم صدیقی همدانی ابراز می‌دارند و از دولت‌مردان ایران می‌خواهند تحقیقات فوری، کامل، شفاف و غیرجانبدارانه در مورد این اعمال را انجام دهند و مسئولان ارتکاب آنها را پاسخگو کنند.
برنامه‌ی نظارت و LDDHI از مقام‌های ایران می‌خواهند که آزادی اظهارنظر همه‌ی مدافعان حقوق بشر در کشور ازجمله مدافعان حقوق اقلیت‌های جنسی و انجام فعالیت‌های به‌حق آنها را بدون مانع و ترس از انتقام‌جویی تضمین کنند.
— -
برنامه‌ی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر (The Observatory (FIDH-OMCT)) در سال ۱۹۹۷ به صورت برنامه‌ی مشترک فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر و سازمان جهانی مبارزه با شکنجه ایجاد شد. هدف این برنامه مداخله در موارد سرکوب مدافعان حقوق بشر، جلوگیری از این سرکوب و چاره جویی در باره آن است. سازمان جهانی مبارزه با شکنجه و فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر هر دو از اعضای ProtectDefenders.eu هستند که سازو‌کار مدافعان حقوق بشر در اتحادیه‌ی اروپاست و جامعه‌ی مدنی بین‌المللی آن را برپا کرده است.
جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ايران ] (LDDHI)، در پی بسته‌شدن جمعيت ایرانی دفاع از آزادی و حقوق بشر (تاسيس ۱۳۵۶) در ايران در سال ۱۳۶۰ و تبعيد رهبران آن به خارج، در فروردين ۱۳۶۲ در پاريس تاسيس شد. جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران پیگیرانه نقض حقوق بشر در ايران را افشا و علیه آن مبارزه کرده است. کانون این فعالیت‌ها به‌ویژه الغای مجازات اعدام در ايران، حقوق زنان، زندانيان سياسی و عقيدتی و اقليت‌های قومی و دينی، آزادی بیان، گردهمایی و تشکل و موضوع‌های دیگر بوده است. جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ايران در سال ۱۹۸۶ به عضويت فدراسيون بين المللي جامعه‌های حقوق بشر در آمد.